Page 46 - ATA YAYINCILIK Hayatın İçinden Öyküler (10 Kitap)
P. 46
“Hem kamyoneti de birisi benim için alıp tamire gö-
türebilir. Böylece Gülfem ve çocuklarım kaza yaptığımı
öğrenip üzülmemiş olurlar.”
Annesiyle birlikte tekrar kamyonete binip işçilerin ya-
nına doğru yol almaya başladılar. Muazzez Hanım, yarı
yolda indi. Eve yürüyerek dönecekti. Oğlunun çalışanlarıy-
la tek başına konuşması daha uygun olurdu.
Hakan, arazisine geldiğinde bütün işçileri çağırıp bir
gün önce yaptığı ve kendisine hiç yakışmayan hareketler
için af diledi. Yaşça bir hayli büyük bir çalışanın da eli-
ni öperek gönlünü aldı. Herkesin yüzü gülmeye başladı.
Kamyoneti iyi kullanabilen birisinden aracını tamirciye gö-
türmesini rica etti.
Sevgili karısı ile evlatlarına koştu ardından. Gülfem
büyük bir olgunlukla olayı çok büyütmemek adına,
“Hoş geldin.” deyip kocasını içeri aldı.
Nehir hemen koşup babasına sarıldı.
“Seni çok özledim babacığım.” dedi. Büyük kızlar
ise babalarına küsmüşlerdi. Odalarına kapanmış, dışarı
45