Page 42 - ATA YAYINCILIK Hayatın İçinden Öyküler (10 Kitap)
P. 42

tek başıma büyüttüm, her dertlerine ben yetiştim. Nur ve

          Muazzez desen yakında genç kız olacak. Gel gör ki Ahmet

          babamın erkek çocuk sevdası bitmedi bir türlü. Ne olur

          bize yardım et. Hakan’la konuş. Kocamı çok seviyorum
          ama bir çocuk daha istemiyorum.” dedi kederle.

               Gülfem kızlarını, olan bitenin farkına varmasınlar

          diye bahçeye yollamıştı. Oysa kızlar, her şeyin çoktan far-

          kındaydı. Nur, dedesini çok severdi, sessiz sessiz ağladı.

          Muazzez ise dedesini affetmeyecekti.

               “Babamı bize düşman etti, dedemi bundan böyle

          görmek istemiyorum.” diyordu.

               Öğlene doğru şehirden dönen Hakan’ı kasabanın
          girişinde bekledi Muazzez Hanım. Oğlunun kamyonetini

          görünce bir çığlık attı. Aracın önü hasar görmüştü. Anlaşı-

          lan kaza yapmıştı Hakan.

               Alışık olmadığı gece yolculuğu ve yorgunluk yüzün-

          den dönerken yolda uyumuş ve bir direğe çarpmıştı. Bes-
          belli ölümden dönmüştü.


               Annesini yolun başında onu bekler hâlde görünce
          kamyoneti durdurup indi Hakan. Annesinin elini öptü.



                                       41
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47