Page 42 - ATA YAYINCILIK Hayatın İçinden Öyküler (10 Kitap)
P. 42
tek başıma büyüttüm, her dertlerine ben yetiştim. Nur ve
Muazzez desen yakında genç kız olacak. Gel gör ki Ahmet
babamın erkek çocuk sevdası bitmedi bir türlü. Ne olur
bize yardım et. Hakan’la konuş. Kocamı çok seviyorum
ama bir çocuk daha istemiyorum.” dedi kederle.
Gülfem kızlarını, olan bitenin farkına varmasınlar
diye bahçeye yollamıştı. Oysa kızlar, her şeyin çoktan far-
kındaydı. Nur, dedesini çok severdi, sessiz sessiz ağladı.
Muazzez ise dedesini affetmeyecekti.
“Babamı bize düşman etti, dedemi bundan böyle
görmek istemiyorum.” diyordu.
Öğlene doğru şehirden dönen Hakan’ı kasabanın
girişinde bekledi Muazzez Hanım. Oğlunun kamyonetini
görünce bir çığlık attı. Aracın önü hasar görmüştü. Anlaşı-
lan kaza yapmıştı Hakan.
Alışık olmadığı gece yolculuğu ve yorgunluk yüzün-
den dönerken yolda uyumuş ve bir direğe çarpmıştı. Bes-
belli ölümden dönmüştü.
Annesini yolun başında onu bekler hâlde görünce
kamyoneti durdurup indi Hakan. Annesinin elini öptü.
41