Page 72 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

İlk gittiğim yerde hiçbir kuşla karşılaşmadım.
Bu hâl bende bir üzüntü yarattı.

Çevreyi dolaştım. Ona ulaşabileceğim yer-
leri gezdim. Ama onu bulamadım.

Yanımda getirdiğim yemleri büyük bir sıkıntı
ile gelişigüzel serpiştirip geri döndüm.

Kuş yoktu. Demek ki o daha ilk gecede ken-
dini koruyamamış, kurda kuşa yem olmuştu.
Kendimi suçladım. O gün akşama kadar sıkıntı
içinde orada burada dolaştım.

Ertesi gün tekrar çevreyi incelemeye çıktım.
Bir anda yaşlı meşe ağacından birkaç kuş

uçtu. Gelip az uzağımdaki taş yığınlarının üze-
rine kondular. Benim özgürlüğüne kavuşturdu-
ğum minik kuş da aralarındaydı. Onu sırtına
koyduğum kırmızı noktadan tanımıştım. O beni
tanısa bile dönüp yüzüme bakmadı.

Dünyalar benim oldu. O, iki gün içerisinde
arkadaşlarını bulmuş, sevinçle onların yaşamına
uymuştu.

Onu öylece hayata sarılmış, arkadaşlarıy-
la neşeli bir yaşam içinde görünce huzurla eve
döndüm.

Şu gerçeği anladım ki her canlı kendi dünya-
sında yaşayarak mutlu oluyordu.

69