Page 6 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

Yağmur, annemin işini bitirmesini beklemedi.
Şiddetli bir sağanak geldi. Yağmur damlalarının
her biri arka arkaya dizilmiş iri birer nohut tane-

si gibiydi. Damlalar düştüğü yerde “Şap! Şap!”
diye sesler çıkarıyordu.

İlk sağanak çok sürmedi. Üstümüzden hızla
geçen bir buluttan yeryüzüne serpilip gidiyor-
du.

Hep beraber keliğin yolunu tuttuk. Ancak
ben onlar kadar hızlı gidemediğim için birkaç

adım koşuyor, sonra da “Pat!” diye yere düşü-
yor, kalkıp tekrar koşuyordum. Babam geri dön-
dü. Beni kucakladığı gibi hızla keliğin bulunduğu
yere koştu.

Kelik, kırda çalışanları özellikle yağmurdan
korumak için yapılmış bir sığınak yeridir. Bu sığı-

nağın üç tarafı taşlarla örülü, bir bölümü tama-
men açıktır. Üstüne iri odunlar uzatılmış, aralarına
çalı çırpı ve toprak atılarak kapatılmış, en fazla
dört beş kişi alacak genişlikte bir korunaktır.

Bu sığınaklar her tarlada bulunmazdı. Onları
iş bilen, becerikli kimseler yapardı. Kelik, çevre-

de bulunan herkesin ortak malı sayılırdı. Kaç kişi
gelirse gelsin hepsi de o küçücük yere sığınarak
yağmurdan korunmaya çalışırdı.

3