Page 66 - ATA YAYINCILIK 100 Temel Eser (40 Kitap)
P. 66
A
R
M
Y
I
A
Y
B
B B‹R KURBAN BAYRAMIYDI I
‹
B
R
A
N
R
D
U
K
Babam, bayram›n birinci günü sabahleyin namazdan
döndü. Kendisi ile annem için haz›r bulunan iki kurban-
dan birini kesti. Dinlenir gibi biraz durdu. Öbürünü kes-
meden, vücudunda bir güçsüzlük oldu¤unu söyledi. Yu-
kar› sofaya ç›kt›. Minderin üzerine uzand›. Hummaym›fl.
Yata¤a düfltü. Doktorlar getirildi. Bakt›r›ld›. Ama hiçbir
yarar› olmad›. On bir gün sonra vefat etti. Edirnekap› d›-
fl›na gömüldü.
Hastayken bir gün beni yata¤›n›n yan›na ça¤›rd›. Eliy-
le yana¤›m› okflad›. Sonra bir kolumu dirse¤ime kadar s›-
vad›. Dikkatle bakt›. Yan›m›zda bulunan anneme;
- Ne kadar zay›f! dedi.
Annem:
- Çocuk! cevab›n› verdi.
O yak›fl›kl› yüzü sapsar› olmufltu. Gözlerinin beyaz›nda
da sar›l›k görülüyordu.
Birdenbire bafl› ucunda as›l› bulunan büyük kamay› is-
tedi. Annem kalkt›, getirdi, verdi. Babam, sol eliyle k›n›n›
afla¤› taraf›ndan tutarak, sa¤ eliyle kamay› güçlükle s›y›r-
d›. Biz hayretler içinde seyrediyorduk. Kamay› havaya
do¤ru kald›rd›. fiöyle bir sallad›.
- Ben flehit olmak isterdim! dedi. Anneci¤im a¤lamaya
bafllad›. Ben de a¤layarak kalkt›m, afla¤› indim.
65