Page 9 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)

“Yok. Gitmifller.” dedi inleyerek.
Bu her fleyi aç›kl›yordu. Buradan gitmifllerdi. Eve
baflkalar› tafl›nm›fl, belki de köpekleri olmad›¤› için
kulübeyi söküp atm›fllard›. Ya da Keremler gittikleri
yere kulübeyi de tafl›m›fllard›.
Bahçe duvar›n›n sonuna kadar umutsuzca yü-
rüdü. Evi terk edip gitmekle ne büyük hata yapt›¤›-
n› çoktan anlam›flt›. fiimdiyse evine geri dönmüfl,
ama kardefllerini ve annesini, onu bak›p büyüten,
seven, besleyen Kerem’i ve ailesini belki de sonsuza
dek yitirmiflti.

“Onlar› nas›l bulaca¤›m flimdi?” diye düflündü.
Bir a¤ac›n gölgesine k›vr›ld›. S›caktan ve yor-
gunluktan bitkin düflmüfltü. Oysa ne hayaller kur-
mufltu yol boyunca. Annesi, kardeflleri onu görün-
ce ne kadar sevineceklerdi. Kerem de tabii. Ona
sar›lacak, koklay›p öpeceklerdi. Üç Numara, gör-
müfl geçirmifl bir edayla, yol boyunca yaflad›¤›
maceralar› anlatacakt›. Sonunda, ailesinin onun
için her fleyden daha de¤erli oldu¤unu anlad›¤›n›
söyleyecek, onlar› üzdü¤ü için özür dileyecekti.

Oysa hiçbir fley hayalindeki gibi olmam›flt›.
Öne do¤ru uzand›. Burnunu ön ayaklar›n›n aras›na
uzatt›. Üzgün ve umutsuz oldu¤u zamanlarda hep
böyle yapard›.
“Onlar› bulamayaca¤›m. Onlar› asla bulama-
yaca¤›m.” dedi umutsuzca.

8