Page 63 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 63
– Annem do¤um günümde alm›flt›, ne çabuk
unuttun.
– O zaman sen de benim pantolonumu giyiyor-
sun. Onu ma¤azada ben görmüfltüm.
– Öyle olsun. Ben de ç›kar›r›m. Ama bundan
sonra benim hiçbir fleyimi giyme!
– Sen de benimkini giyme!
Öykü, Ece’nin pantolonunu ç›kar›p baflka bir
fley giydi. Onun için sorun bu kadar basitti. Oysa
Ece, d›fl görünüflüyle çok fazla ilgilenirdi. Saçlar› k›-
v›rc›k oldu¤u için, onlar› yat›flt›r›p flekle sokmak bir
hayli zaman al›rd›. O gün de önce üzerine ne giye-
ce¤ini bulmakla, sonra saçlar›na flekil vermekle u¤-
raflt›. Öykü’nün saçlar› düz oldu¤u için onlar› kolay-
ca taramas›na ve sar› saçlar›n› basitçe arkadan
toplamas›na içten içe sinirleniyordu. Hep kendi
saçlar›n›n onunki gibi olmas›n› istemiflti. Üstelik göz-
leri de maviydi. Küçükken, anneleriyle birlikte d›fla-
r› ç›kt›klar›nda, yolda herkes onlar› durdurur, Öy-
kü’yü severdi. Kendisi de çok severdi kardeflini.
Ama bu iflte bir haks›zl›k oldu¤unu düflünüyordu.
Sonunda haz›rlan›p kahvalt› masas›na oturabil-
diler. Bu kadar geciktikleri için anneleri söylendi.
62
