Page 54 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 54

malar›na gerek kalm›yordu. Soka¤a ç›karken Üç
           Numara’n›n tasmas›n› tak›yorlard›. ‹lk günlerde Üç
           Numara’n›n bu tasmaya al›flmas› kolay olmad›.
           Sanki birileri bo¤az›n› s›k›yor gibi geliyordu. Sonra, is-
           tedi¤i gibi hareket edememek, koflamamak, merak

           etti¤i fleylerin yan›na gidip koklayamamak, kald›-
           r›mda gördü¤ü kedileri kovalayamamak can›n› s›k›-
           yordu. Ama yavafl yavafl o da al›flt› tasmayla gez-
           meye. Parkta, bütün çocuklar bafllar›na toplan›yor,
           Üç Numara da bu ilgiden son derece hoflnut kal›-
           yordu. Ece ile Öykü, di¤er çocuklar›n merakl› soru-

           lar›n›, bir ç›rp›da yan›tl›yordu.
               – Ne flirin, sizin mi?
               – Tabii bizim.

               – Kaç yafl›nda?
               – Veteriner alt› ayl›k oldu¤unu söyledi.

               – Afl›lar› var m›?
               – Elbette var. Ne sand›n?
               – K›z m›, erkek mi?

               – Erkek.
               – Is›r›r m›?

               – Hay›r, ›s›rmaz.
               Üç Numara, oldukça uysal bir köpekti. Kendisi
           de henüz çocuk oldu¤undan çocuklarla çok iyi
           anlafl›yordu.

                                      53
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59