Page 43 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 43
“Hah! Sonunda beni anlayan biri, bu çocu¤u
çok sevdim.” diye geçirdi içinden Üç Numara.
Umut’un ellerini sevgiyle yalamaya bafllad›.
– Ne yapaca¤›z peki flimdi?
– Ne yapacaks›n›z? Köpe¤inize yeni bir isim bu-
lacaks›n›z.
“Ben demifltim.” dedi Ece. “Ad› Garip olsun, de-
mifltim.”
“Garip mi? Bu da çok garip bir isim.” diyerek
alay etti Umut.
Sonra da yere b›rakt›¤› köpe¤i “Garip, Garip,
Garip.” diyerek ça¤›rmaya bafllad›.
– Bak, gördün mü? Hiç oral› olmuyor. Bence
sevmedi bu ismi. “Evet sevmedi.” diye at›ld› Öykü.
– Ne dersin Umut, ben ad› “Sarman” olsun diyo-
rum. Ama Ece istemiyor.
– Tabii istemez. Sarman kedi ad›.
– Yaa!
– ‹stersen deneyelim: Sarman, gel buraya! ...
– Bak, gördün mü? Gelmiyor.
– Peki, o zaman ne olacak bu köpe¤in ad›?
– Akl›ma bir fikir geldi. Ama bilemiyorum. Uygun
olur mu?
– Haydi, söylesene! Ne geldi?
42
