Page 33 - ATA YAYINCILIK Üç Numaranın Maceraları Dizisir (10 Kitap)
P. 33
– Niye ki?
– Bilmem. Hat›ra olsun diye herhâlde.
– Tamam. Haydi gidip bakal›m.
‹ki k›z kardefl, annelerinin odas›ndaki sand›¤›n
kapa¤›n› zorlukla açt›lar. Sand›kta, gerçekten de
onlar›n bebekliklerinden beri giydikleri giysiler duru-
yordu. Kimisi eskimifl, kimisi ise yepyeniydi. Arad›k-
lar›n› bulmalar› kolay olmad›. Bütün elbiseleri teker
teker boflaltt›lar. Baz›lar›n› hiç hat›rlam›yorlard›. Ba-
z›lar› ise an›lar›n› canland›r›yordu.
– Bak, bunu do¤um günümde giymifltim.
– Ben de giymifltim.
– Evet, ama sonradan, bana küçüldükten sonra.
– Hay›r efendim. O benim elbisemdi.
– Sen hep benim küçülenlerimi giydin.
– Nedenmifl o?
– Eee tabii, ben senden büyü¤üm de ondan.
– Hiç de bile! Bak, ayn› boyday›z.
– fiimdilik öyle. Ama eskiden, sen küçücüktün.
Küçücük bir bebektin.
– Hah! Sanki sen de¤ildin.
– Onu demiyorum, ak›ll›m. Ben senden büyük
oldu¤um için sen benim küçülenlerimi giyiyordun.
– Yalanc›!
32
