Page 31 - ATA YAYINCILIK Rozetle Yolculuk Öykü Dizisi (8 Kitap)
P. 31

Albay Güven, bir açık yakalamış olmanın heyeca-
           nıyla,

               – Eğer ortada Sonsuz Evren ve taşıtı gerçekten var
           olsaydı Özdeniz de görebilirdi, dedi. Öyle değil mi Me-
           tin Bey?
               – Haklısın Albay’ım, biz görebildiğimize göre...

           Öyle ya.
               – Evet evet, diye atıldı Candan Hanım. Özdeniz
           Bey, farkında olmadan bizim toplu bir hayal gördüğü-
           müzü kanıtladı.
               Burcu Öğretmen’le Poyraz, düş kırıklığına uğra-
           mışçasına birbirlerine baktılar. Onlar, bu gizemli olayın
           gerçek olmasını içtenlikle istiyorlardı.

               Poyraz, bir ara başını kaldırıp balkona bakınca ken-
           disini ve öğretmenini görür gibi oldu.

               – Aaa, o da ne, dedi şaşkınlıkla.
               Diğerleri başını yukarı çevirip balkona baktılar. Bir
           şey göremeyince tekrar konuya döndüler. Albay Gü-
           ven:
               – Sen ne diyorsun Burcu, diye sordu eşine.

               – Güven... Şey... Ne diyebilirim ki? Her şeyin bir
           açıklaması vardır elbette.
               – O açıklamayı yapabilecek tek kişi Sonsuz Evren,
           diye atıldı Poyraz.

               Gözler, uzaylıya çevrildi.



            30
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36