Page 75 - ATA YAYINCILIK Özgün Türk Öyküleri (30 Kitap)
P. 75
-
– Rahbar, do¤rusu benim de akl›m kar›fl-
t›. Acaba birisi a¤ac›n köküyle mi oynad›?
– Sanm›yorum, Sutara. Öyle olsa a¤aç
hemen kururdu.
– Peki, durup dururken toprak nas›l
gevfler?
– Ben de bilmiyorum, Sutara.
– Sen ifline devam et. Yüre¤in akl›na,
akl›n ise hünerli ellerine rehber olsun. Tanr›
yard›mc›n olsun. Ben flimdi saraya gidiyo- -
rum. Hafiyeler hemen bu ifli araflt›rs›nlar.
Bir hafta boyunca Sutara’n›n gözüne
uyku girmezmifl. Rahbar ile yard›mc›lar›
gece gündüz aral›ks›z çal›fl›rm›fl. A¤ac›n
kalan çiçeklerini kurtarmak istemifl. Emek- -
leri bofla gitmemifl. Kalan çiçeklerin hiçbiri
dökülmemifl. Çiçekler günefle çevirmifller
yüzünü. Rüzgâr› selamlam›fllar. Herkes ya- -
p›lan ilac›n etkisine inanm›fllar. Sutara uy- -
kusuz geçen bir haftan›n sonunda deliksiz
bir uykuya dalm›fl.
4
7 74