Page 75 - ATA YAYINCILIK Özgün Türk Öyküleri (30 Kitap)
P. 75

-
                  – Rahbar, do¤rusu benim de akl›m kar›fl-
              t›. Acaba birisi a¤ac›n köküyle mi oynad›?

                  – Sanm›yorum, Sutara. Öyle olsa a¤aç

              hemen kururdu.
                  – Peki, durup dururken toprak nas›l

              gevfler?

                  – Ben de bilmiyorum, Sutara.
                  – Sen ifline devam et. Yüre¤in akl›na,

              akl›n ise hünerli ellerine rehber olsun. Tanr›
              yard›mc›n olsun. Ben flimdi saraya gidiyo-              -

              rum. Hafiyeler hemen bu ifli araflt›rs›nlar.

                  Bir hafta boyunca Sutara’n›n gözüne
              uyku girmezmifl. Rahbar ile yard›mc›lar›

              gece gündüz aral›ks›z çal›fl›rm›fl. A¤ac›n
              kalan çiçeklerini kurtarmak istemifl. Emek-             -
              leri bofla gitmemifl. Kalan çiçeklerin hiçbiri

              dökülmemifl. Çiçekler günefle çevirmifller
              yüzünü. Rüzgâr› selamlam›fllar. Herkes ya-              -

              p›lan ilac›n etkisine inanm›fllar. Sutara uy-           -
              kusuz geçen bir haftan›n sonunda deliksiz
              bir uykuya dalm›fl.


                                          4
                                         7 74
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80