Page 62 - ATA YAYINCILIK Özgün Türk Öyküleri (30 Kitap)
P. 62
– Sutara’n›n a¤ac›n› söküp kendi yeri-
-
ne, kendi a¤ac›n› da onun yerine naklet.
– Olur mu, dede, a¤aç yeni yerine
al›flmaz.
– Can varsa al›flmak her zaman müm-
-
kündür. Baflka çaren yok, Tinti. Kurtuluflun
buna ba¤l›. Ya denersin ya gidersin.
-
– Benim a¤ac›mda çiçek kalmad› de-
de, hemen anlafl›l›r.
– Onun da çaresi var. Senin ekibinde
Sahaf adl› bir Arap bahç›van var. Ona üç
kese alt›n ver. O bir çiçek ustas›d›r. Onun
-
yapt›¤› çiçekleri as›llar›ndan ay›rmak zor-
dur. Ona çiçek yapt›r ve kendi a¤ac›na
yap›flt›r. Sonra da a¤açlar›n yerini de¤ifltir.
Sabah olunca silah›n› üç kez ateflle ve
hayk›r. ‹lac›m imkâns›z› yendi. A¤ac›m ye-
-
niden çiçeklendi, diye.
Saray bunu kutlar. Herkes buna inan›r.
1
6 61
