Page 17 - ATA YAYINCILIK Özgün Türk Öyküleri (30 Kitap)
P. 17
iyice bast›rm›fl. Elma fidesini buraya dik- -
mifl. Diker dikmez de can suyunu vermifl.
Sutara, ödül olarak kendi bahç›van›na
bir kese alt›n verirken sormufl:
– Söyle bana Ohusan, bahçenin kendi
topra¤›n› be¤enmedin mi?
– Bu fideler çok hassast›r. Bahçedeki
toprak bu fideyi beslemeyebilir.
– Kardeflimin bahç›van› yanl›fl m› yap- -
t›?
– Hay›r, do¤rusunu yapm›fl. Bahçenin
günefl alan en verimli yerini seçmifl. Ben
ise iflimi flansa b›rakmak istemedim.
Ohusan, ödül olarak ald›¤› alt›n keseyi,
kendi köyünde yaflayan kör bir kad›na
yollam›fl. Çünkü kör kad›n dul ve kimsesiz- -
mifl. Art›k ölünceye kadar bu alt›nlarla ya- -
flayabilirmifl.
6
1 16