Page 92 - ATA YAYINCILIK Meşe Palamudu Öykü Dizisi (10 Kitap)

– Afe rin be nim o€ lu ma!

Sa bah Ali uyan d›. Kah val t› dan ön ce ku flun
yu va s› na git ti. Kufl ye rin de yok tu. Ali, göz le ri ne ina-
na ma d› ve eli ne bir dal al›p ku flun yu va s› na sok tu
ama kufl yok tu. Ali çok üz gün dü. He men ba ba s› n›n
ya n› na git ti. Ona du ru mu an lat t›.
‹b ra him Bey,

– Üzül me, de di.
Ali de ba ba s› n›n ak flam ki ko nufl ma s› n› dü flün dü
ve bi raz ra hat la d›.

Ama kü çük ço cu €un üze rin de hâ lâ te dir gin lik
var d›.
– Ba ba, kah val t› dan son ra ku flu ara ya bi lir mi yim,
di ye sor du.

– El bet te ama sen ku flun ne re de ol du €u bil mi-
yor sun ki.
Ali he ye can la ce vap ver di:

– Es ki yu va s› n› bi li yo rum.
‹b ra him Bey,

– Ta mam kah val t› dan son ra git ama faz la oya-
lan ma dan ge ri gel, de di.
– Olur.

Ali ko flar ad›m lar la kasaba meydanının ol du €u
ta ra fa git ti. K›r m› z› be nek li ku flu ağacın kovuğunda
bu la ca €› n› bi li yor du. İşçiler meydana ulaşınca
orada ağacı kesen işçiler gör dü. İşçiler ağacı tama-

89