Page 82 - ATA YAYINCILIK Meşe Palamudu Öykü Dizisi (10 Kitap)

‹b ra him Bey,

– Bu se bep ler den do la y› kufl için en di fle et me,
de di.
Ali çok ak›l l› bir ço cuk tu.

– Pe ki ba ba c› €›m. Ama yi ne de ku flun be ni terk
et me si ni is te mi yo rum.

‹b ra him Bey ona bir ö€üt ver di:
– Hiç bir za man kay g› lan ma, ha ya t›n ge tir dik le ri-
ni ol du €u gi bi ka bul et. Kufl bu ra lar dan git mek is ter-
se en gel ol ma, de di.

Ali h›r ç›n lafl t› ve ge ri len kol la r› n› ov ma ya bafl la d›.
‹b ra him Bey,

– ‹n san üzü lün ce bü tün kas la r› ka s› l›r, se vi nin ce
ise bü tün kas la r› gev fler. Ör ne €in bir ki fli is te di ği bir ifle
gi rer se çok mut lu olur ve ken di ni iyi his se der. Ama
bu nun tam ter si olur sa üzü lür.

Ali hay ret le sor du:
– Ne yin tam ter si?

– ‹fl ten at› l›r sa kas la r› ka s› l›r. Ha yat inifl ç› k›fl lar la
do lu dur. Bu ne den le her kar fl› lafl t› €› m›z olay kar fl› s›n-
da es nek ol ma l› y›z.

– Na s›l ya ni?
– T›p k› bir sün ger gi bi es nek ol ma l› y›z.

Kü çük ço cuk,
– Sün ger gi bi mi?

79