Page 50 - ATA YAYINCILIK Meşe Palamudu Öykü Dizisi (10 Kitap)

bir kö pek gör se, ne re de bir ke di gör se he men on la-
r› ev le ri nin bah çe si ne ge tir di. S› va c› kufl lar da onun
son za man lar da dik ka ti ni çek me ye bafl la d›. O s› va-
c› kufl la r› n› gö re me yin ce de ser çe ler le, kum ru lar la
il gi le ni yor du.

Bir gün ge zer ken bir s› va c› kufl gör dü. O ilk de fa
ya k›n dan bir s› va c› kufl gö rü yor du. Bu kufl, ser çe le re,
kum ru la ra, gü ver cin le re ben ze mi yor du. Ali, on la-
r› da ha iyi in ce le mek için s›k s›k yü rü yü fle ç›k t›. Bir
pa zar gü nü kufl la r› iz ler ken bir fo to€ raf ç› ile ta n›fl t›.

Adam,
– Be nim ad›m Onur, de di.

– Be nim de Ali.
Onur Bey,

– Kufl la r› çok se vi yor sun ga li ba, de di.
– Ben tüm hay van la r› se ve rim. Siz fo to€ raf ç› s› n›z
de €il mi?

Onur Bey,
– Evet, de di. Gel, sa na bir kufl yu va s› gös te re yim.

Ali he ye can lan m›fl t›. Onur Bey ile kasaba
meydanındaki yaşlı ve kurumuş çınar ağacının
yanına geldiler. Ağacın gövdesindeki küçük bir
oyukta kufl yu va s› var d›.

Onur Bey ile Ali, kufl yu va s› na yak lafl t› lar. Genç
adam,
– Bak bu, s› va c› kufl, de di.

47