Page 7 - ATA YAYINCILIK (10 Kitap) Orman Sakinlerinin Maceraları Küçük Karınca
P. 7
rüya olmasını o kadar istemişti ki. Ama bun-
lar rüya değil gerçekti.
— Az önce bıcır bıcır bağırıyordun
kimse yok mu, diye. Şimdi bize cevap ver-
miyorsun. Kimsin sen, konuşsana?
Küçük Karınca olup bitenlere bir türlü
anlam veremiyordu. Yine etrafını iyice süz-
dü. Ama sesin sahibini bir türlü göreme-
di. Tüm cesaretini toplayarak konuşmaya
karar verdi. Korktuğunu belli etmeyecekti.
Çünkü babası hep ona bunu öğütlüyordu:
“Yavrucuğum bizler karıncayız. Çok küçük
yaratıklar olabiliriz. Ama yeryüzünde ağır-
lığının katbekat üstünde yükler taşıyabilen
tek canlılar biziz. Bu yüzden ne yaşarsan
yaşa umudunu ve cesaretini kaybetme
yavrum. Başına seni korkutabilecek şeyler
6