Page 7 - ATA YAYINCILIK (10 Kitap) Orman Sakinlerinin Maceraları Küçük Karınca
P. 7

rüya olmasını o kadar istemişti ki. Ama bun-

           lar rüya değil gerçekti.

                —  Az  önce  bıcır  bıcır  bağırıyordun

           kimse yok mu, diye. Şimdi bize cevap ver-

           miyorsun. Kimsin sen, konuşsana?

                Küçük Karınca olup bitenlere bir türlü

           anlam veremiyordu. Yine etrafını iyice süz-

           dü. Ama  sesin  sahibini  bir  türlü  göreme-
           di. Tüm  cesaretini  toplayarak  konuşmaya

           karar verdi. Korktuğunu belli etmeyecekti.

           Çünkü babası hep ona bunu öğütlüyordu:

           “Yavrucuğum bizler karıncayız. Çok küçük

           yaratıklar olabiliriz. Ama yeryüzünde ağır-

           lığının katbekat üstünde yükler taşıyabilen

           tek canlılar biziz. Bu yüzden ne yaşarsan

           yaşa  umudunu  ve  cesaretini  kaybetme

           yavrum. Başına seni korkutabilecek şeyler











                                       6
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12