Page 85 - ATA YAYINCILIK Kitap Kurdu'nun Öyküleri (20 Kitap)

Mor Ba li na, gü lüm se ye rek aç›k la d›:

– Ba li na lar tam ola rak uyu maz lar.
Zey tin, la fa at›l d›:

– Hiç bir ba li na m›?

Mor Ba li na,
– Biz me me li hay van la r›z. Su yun için de di €er
ba l›k lar gi bi uyu ya ma y›z. Su yun için de ne fes ala bil-

me miz için uya n›k kal ma m›z ge re kir. An cak su üs tü-
ne ç› kar sak uyu ruz, de di. Çok uy kum ge lin ce su yun
üze ri ne ç› k› yo rum. Ora da bi raz kes ti ri yo rum.
Kar Pen gu en çok flafl k›n d›. Sa de ce,

– Öy le mi, di ye bil di.

– Evet. Su yü ze yi ne yak la fl›n ca bey ni min bir
ya r› s› ile uyu yo rum. Di €er ya r› s› ile nö bet tu tu yo rum.
De niz As la n›,

– Hiç böy le bir uy ku duy ma d›m, de di.

Mor Ba li na, on la r› bi raz da ha ay d›n lat t›:
– Biz ler ka ra ya ç› ka ma d› €› m›z için böy le uyu yo-
ruz.

Kar Pen gu en sor du:

– Bey nin di €er ya r› s› ile ni ye nö bet tu tu yor sun?
Mor Ba li na,

– Ne fes al mak için, de di, son ra bo €a z› n› te miz le-
di. Mü rek kep ba l› €› n›n ga ga s› hâ lâ sin di rim bo rum-

82