Page 34 - ATA YAYINCILIK Hayatın İçinden Öyküler (10 Kitap)
P. 34

“Hayırdır anne, kötü bir şey yoktur inşallah.” dediler.


               Muazzez Hanım,

               “Ahmet Bey keçileri kaçırdı. Kalbi taş olmuş. Terk et-
          tim babanızı. Önce Gülfem’den, sonra da benden özür

          dileyecek. Yoksa dönmem bir daha o eve.” dedi.

               Ahmet Bey, hem yeni torununu çok merak ediyor

          hem de karısını özlüyordu. İnadından da dönmüyordu.

          Ne var ki bu duruma üç gün zor dayandı. Süklüm püklüm

          oğlunun kapısını çaldı.
               Karısının isteğiyle önce gelininden özür diledi ardın-

          dan da karısından af dileyip,

               “Ne olur, evine geri dön.” dedi.


               Her şey tatlıya bağlanmış görünüyordu.

               Böylece aradan yıllar geçti. Nur ve Muazzez’in okula
          başlama çağları geldi. İki kız kardeş, okulda öyle başarılı

          oldu ki okulun en akıllı ve gözde öğrencileri arasına girdi.

               Öğretmenleri, Nur ve Muazzez’in ileride çok başarı-

          lı insanlar olacaklarına ve ülkenin en iyi üniversitelerinde

          eğitim göreceklerine emindiler.

               Hakan ve Gülfem, kızlarıyla gurur duyuyordu.

                                       33
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39