Page 34 - ATA YAYINCILIK Hayatın İçinden Öyküler (10 Kitap)
P. 34
“Hayırdır anne, kötü bir şey yoktur inşallah.” dediler.
Muazzez Hanım,
“Ahmet Bey keçileri kaçırdı. Kalbi taş olmuş. Terk et-
tim babanızı. Önce Gülfem’den, sonra da benden özür
dileyecek. Yoksa dönmem bir daha o eve.” dedi.
Ahmet Bey, hem yeni torununu çok merak ediyor
hem de karısını özlüyordu. İnadından da dönmüyordu.
Ne var ki bu duruma üç gün zor dayandı. Süklüm püklüm
oğlunun kapısını çaldı.
Karısının isteğiyle önce gelininden özür diledi ardın-
dan da karısından af dileyip,
“Ne olur, evine geri dön.” dedi.
Her şey tatlıya bağlanmış görünüyordu.
Böylece aradan yıllar geçti. Nur ve Muazzez’in okula
başlama çağları geldi. İki kız kardeş, okulda öyle başarılı
oldu ki okulun en akıllı ve gözde öğrencileri arasına girdi.
Öğretmenleri, Nur ve Muazzez’in ileride çok başarı-
lı insanlar olacaklarına ve ülkenin en iyi üniversitelerinde
eğitim göreceklerine emindiler.
Hakan ve Gülfem, kızlarıyla gurur duyuyordu.
33