Page 5 - ATA YAYINCILIK Elma Şekeri Öykü Dizisi (10 Kitap)
P. 5

l
              Umut bu se si du yun ca ak ı nı ka çır dı ğı nı dü şün-
          dü fa kat ona ya nıl ma dı ğı nı is pat eden cüm le yi
          he men ce cik duy du,

              – Yan ış duy mu yor sun! Ben si zin ka sa ba nı zın üze-
                    l
          rin de dur du ğu İn le yen Dağ’ım.
              Kü çük ço cuk yu var lak çe ne si ni tut tu, son ra se sin
          gel di ği yö ne ba ğı ra rak sor du,

              – Dağ mı?
              – Evet.

              Sert esen rüz gâr da ğın se si ni  ger çek ten çok
          yük sek ler den ge ti ri yor du.

              Dağ şöy le de di,
              – Bu lut la rın göl ge si bir kez ol sun gü neş yü zü gös-
          ter mi yor ba na. Çok bu nal dım. Ara yış için de yim.

              Umut, gölün ke na rın dan hay kır dı,

              – Ben de ara yış için de yim.
              – Bu nu bil di ğim için sa na içi mi dök tüm, de di dağ
          ve son ra ef kâr lan dı.

              – Aa ah, aa ah! Der di mi an la yan yok!
              – Ben an la rım, ba na an la ta bi lir  sin, de di Umut.

                                    l
              – Kır la ra doğ ru çığ ık ata rak koş mak is ti yo rum.
          Is lan mış, se rin, be re ket li kır la ra ayak la rı mı hiç değ-
          dir me dim.

              – Yü rek ten is ter sen ko şa bi lir sin, de di Umut.
              İn le yen Dağ,

                                       2
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10