Page 42 - ATA YAYINCILIK Elma Şekeri Öykü Dizisi (10 Kitap)
P. 42
Son ra bir den ha va la ra zıp la dı.
– Bel ki bu gü cü is mim den alı yo rum. İyi ki ai lem
adı mı Umut koy muş, de di kendi kendine.
Umut ar tık ta ma men güç len miş ti. İn le yen Dağ’a
bak tı. O, ye rin de dim dik du ru yor du ama se si hiç
çık mı yor du.
– İn le yen Dağ! İn le yen Dağ, di ye ava zı çık tı ğı
ka dar ba ğır dı an cak dağ dan hiç ses çık ma dı.
Yol da yü rü me ye de vam eder ken da ğın se si
geç de ol sa gel di,
– Yer al tı ge çit le rin de prob lem var!
Umut, da ğın se si ni du yun ca ra hat la dı, he men
ye re otu rup sor du,
– Yer al tı ge çit le ri mi?
– Evet. Be nim be de ni min ve di ğer dağ la rın iç le-
rin de giz li ge çit ler var dır.
Umut çok şaş kın dı. El le riy le kı vır cık saç la rı nı ge ri-
ye doğ ru ya tır dı. İn le yen Dağ’ın an lat tı ğı ge çi din
ha ya li ni gö zü nün önü ne ge tir di fa kat on la rın ne için
var ol du ğu nu an la ya ma dı. Son ra sor du,
– Bu ge çit ler ne işe ya rar?
– Dün ya’nın ne fes al ma sı nı sağ lar.
Umut Dün ya’nın da bir can ı ol du ğu nu an la dı
l
ve,
– Bu ge çit ler, bi zim ne fes bo ru mu za ben zi yor lar,
de di.
39