Page 59 - ATA YAYINCILIK Dedemin Masalları Öykü Dizisii (10 Kitap)

İnanmak ne kadar zordu. Bir zamanlar yol kı-
yılarında uçan, öten bu kayıtsız kuş, şimdi benim

yoldaşım, arkadaşımdı.
Son bir hamle ile yanımdaki bütün yemleri

oralara serpiştirdim. Kalburu da sırtlayıp eve yö-
neldim.

Yol boyunca “Bu kuşla nasıl bir arkadaşlık, na-
sıl bir yakınlaşma kurabilirim?” diye düşündüm
durdum.

Eve geldiğimde kuşa sahip olmanın sevinci-
ni yaşarken onun küçük kalbi avucumun içinde

pıt pıt atıyordu.

Onu evin alt katındaki küçük ama oldukça
aydınlık bir odaya bıraktım. Odanın içinde pa-
nikledi. Uçup pencereye yöneldi, kaçmak iste-
di. Başaramayınca tekrar tekrar dönüp odanın
içinde uçtu. Oraya buraya tutunmak istedi.

Hatta bir ara gelip benim omzuma kondu.

Bu yabancı yerde tek sığınağı, tek tanıdığı
bendim. Onu yaşamından, yuvasından ayırdı-
ğıma üzüldüm. Bıraksaydım da yaban hayatın-
da bildiği gibi yaşasaydı. O, burada olduğu gibi

gördüğü her şeyden korkmaz; hiçbir şeyden
çekinmezdi.

56