Page 32 - ATA YAYINCILIK Damlacık Öykü Dizisi (10 Kitap)

Bö­cek,

– Bi­zim­şeh­ri­mi­ze­za­rar­ve­ri­yor­sun.­

Bu­yüz­den­sa­na­ce­za­ve­re­ce­ğiz,­de­di.

Sim­ge,­ düş­tü­ğü­ yer­den­ kalk­tı­ ve­

kaç­mak­ için­ güç­ top­la­ma­ya­ ça­lış­tı.­ Bu­

sı­ra­da,­sa­rı­renk­li­bö­ce­ğin­ya­nı­na­kır­mı­zı­

renk­li­bir­bö­cek­da­ha­gel­miş­ti.

Kır­mı­zı­bö­cek,­di­ğer­ar­ka­da­şı­na,

– Sa­kin­ol,­de­di.­Ço­cuk,­bil­me­ye­rek­

yu­va­mı­za­za­rar­ver­di.­Sen­nö­be­ti­ni­tut­

ma­ya­de­vam­ede­bi­lir­sin.­Ben­bu­kü­çük­

ço­cuk­la­ko­nu­şu­rum.

Sim­ge­çok­şaş­kın­dı.­Kır­mı­zı­bö­cek,

– Söy­le­ba­ka­lım­kü­çük­kız,­ne­yap­

ma­ya­ça­lı­şı­yor­dun?­di­ye­sor­du.

29