Page 37 - ATA YAYINCILIK Bıcır Öykü Dizisi (10 Kitap)
P. 37
B› c›r, he men k›p k›r m› z› bir el ma
ko par d› ve onu ke mi re rek ye di.
– H›mmm, çok lez zet liy miş!
‹n ce ağaç,
– Be ğen di ği ne se vin dim, de di.
B› c›r, onun ya n›n dan ay r› l›r ken bir
el ma ona göz k›rp ›p,
– Mer ha ba! di ye ses len di.
B› c›r şa ş›r m›ş t›.
– Mer ha ba!
– Sen ne se vim li bir fa re cik sin öy le!
– Te şek kür ede rim sen de çok gü zel
bir el ma s›n.
– Ar t›k çok ol gun laş t›m. Ye re düş-
me den be ni top la sa lar, di ye bek li yo rum.
Ye re dü şer sem ya ra la na ca ğ›m. O za man
34
