Page 36 - ATA YAYINCILIK Anılarla Atatürk Öykü Dizisi (10 Kitap)
P. 36
– Baba, Altan’la biraz konuşmak istiyorum.
– Ne konuşacaksınız akşamın bu saatinde?
– Baba, Altan okulu bıraktı, üzülüyorum. Sonra
ülkemizi, dünyayı ve Türk büyüklerini tanıyamadan
büyüyüp cahil kalacak. Hem baba, ben Altan’ı seve-
rim. Böyle cahil kalmasına gönlüm razı değil.
– Peki, arkadaşını da davet et, birlikte akşam ye-
meği yiyelim olmaz mı?
Altan:
– Bilmem ki Mehmet, uygun olur mu?
– Neden olmasın?
– Haydi gençler, eve çıkalım. Altan ailesine tele-
fon edip eve geç geleceğini bildirsin.
Eve çıkıp zili çaldıklarında, Mehmet’in annesi ka-
pıyı açtı.
– İyi akşamlar hanım, nasılsın?
– Hoş geldiniz.
– Bak bir de konuğumuz var, Mehmet’in arkada-
şıymış.
– Hoş geldin oğlum. Mehmet, yavrum sen de hoş
geldin. Neden geciktin böyle?
– Dedemlere gittiğimde dayım evde yoktu. Zaten
dayıma hiç gerek kalmadı. Dedem, Atatürk’ü bana
35