Page 72 - ATA YAYINCILIK 3. Sınıf Çıtır Çıtır Türkçe Çalışma Kitabım

Okuma - Anlama Ad Soyad : ........................................................
UÇAK YOLCULUĞU

Hülya, annesinin elini sıkıca tutuyordu. Camdan, havaalanına inen uçakları izlemeye

başladı. Hiç uçakla seyahat etmemişti. Babasından bu yıl tatile uçakla gitmelerini iste-
mişti. Babası da ona sürpriz yapmış ve uçak bileti almıştı. Bugün ilk uçuşunu yapacaktı.
Uçak onları almak için aprona yanaştı. Uçağa doğru hareketlendiler. Hostes biletine ba-
kıp ona yerini gösterdi. Hemen koltuğa oturdu. Etrafı incelemeye başladı. Minik pence-

reden dışarı bakarken yanlarından üstü bavullarla dolu bir araba geçti. O etrafı izlerken
uçağın kapısı kapandı. Tüm yolcular binmiş olmalıydı. Yapılan anonsla birlikte kemerini
bağladı. Annesinin elini hâlâ sıkıca tutuyordu. Uçak hızlandı, hızlandı ve birden gökyüzü-
ne yükseldi. Uçak yükseldikçe aşağıdaki her şey minicik görünmeye başlamıştı. Sonun-

da bulutların üstünde bir kuş gibi gidiyorlardı. Kapıda biletine bakan hostes abla tekrar
yanına geldi. "Küçük hanım bir şey ister mi acaba?'' diye sordu. Hülya eliyle suyu işaret
etti. Hostes suyu uzattı. Fakat anne ve babası bir tuhaflık olduğunu hissetmişlerdi. Hülya
hiç konuşmuyordu. Babası “Kızım bir şey demeyecek misin?'' dedi. Ama Hülya eliyle sus

işareti yapıyordu. Babası "Neden susayım kızım?'' Hülya fısıltıyla “Baba sen bilmiyor mu-
sun? Uçakta sadece hostes ve pilot konuşabilir, yolcuların konuşması yasak.” Bu cevap
anne ve babasını biraz gülümsetti. Babası "Olur mu öyle şey kızım? Tabii, ki konuşabiliriz.
Sadece kimseyi rahatsız etmememiz gerekiyor.'' Deyince Hülya şaşkınlıkla “Yani konuş-

mak serbest öyle mi?'' dedi. Babası ve annesi evet anlamında kafalarını salladılar. Hülya
annesinin elini sıkmayı bırakmıştı. Biraz rahatlamış görünüyordu. “Uçmak ne kadar güzel
anne. Bulutların üzerindesin. Ben de büyüdüğüm zaman pilot olmayı istiyorum. Acaba
pilotluk zor mu?” Konuşmaları duyan hostes “Bunu pilota sormak ister misin?'' dedi. Hül-

ya'nın gözleri parlamıştı. Hostesin elini tuttu ve kokpite doğru ilerledi. Kalbi yerinden çı-
kacak gibiydi. İçeri girdiğinde yüzlerce düğme gözüne çarptı. Daha sonra pilotlara aklına
gelen tüm soruları sorup cevapları aldı. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadı. İniş zamanı
gelmişti. Tekrar anne ve babasının yanına döndü. "Evet, ben pilot olmak istiyorum. Harika

bir meslek.'' dedi.
Hüseyin ÖZBEN

71