Page 148 - ATA YAYINCILIK 3. Sınıf Çıtır Çıtır Türkçe Çalışma Kitabım

Okuma - Anlama Ad Soyad : ........................................................
BİR OLAY

Ben çocukken çok yaramazmışım. Ama tüm yaramazlıklarım tiyatrocu olana kadar
sürdü. Sonra artık kendimi mesleğime verdim. Siz hangi mesleği seçerseniz seçin size bir tek

öğüdüm olacak. Önce o işin en iyi şekilde eğitimini alın. Eğitimsiz hiçbir iş olmaz. Biliyor
musunuz ki bugün bazı ülkelerde çöpçü okulu var. Evet iyi bir çöpçü olmak isteyenler bu
okula gidiyor.
Okulda başarısız oluyor ve sınıfta kalıyordum. Babam beni kenara çekti “Ne demek

oluyor bu, ne yapmak istiyorsun sen?” diye beni azarladı. Ben de “Tiyatrocu olmak isti-
yorum.” dedim. Babam çok iyi bir insandı. "Tiyatrocu olmanın birinci koşulu okumaktır.
Okulunu bitir, seni kendi ellerimle götüreceğim tiyatroya.” dedi.

O yıl herkesi kıskandıracak bir başarıyla okulumu bitirdim. Önce Şehir Tiyatrosuna
götürdü babam beni sonra konservatuarın tiyatro bölümüne. Mesleğimi çok sevdim. O da
beni sevdi.
Hani yukarıda “Yaramazlıklarım tiyatrocu olana kadar sürdü.” demiştim ya, o şaka. Ti-

yatrocu olduğum zaman da yaramazdım ben. Çünkü küçüktüm daha. Çocuk tiyatrosu da
açtım ben. Orada çocuklarla şahane yarışmalar yaptık, oyunlar oynadık. Ne günlerdi...
Bir gün Antalya’da bir otelin bahçesinde oturuyorum. Genç bir garson elinde tepsiyle

geldi. Tepside bir meyve suyu. “Buyurun Müjdat ağabey.” dedi. “Ben istememiştim, her-
hâlde başka masadan sipariş verdiler.” dedim. Genç garson “Yok, kimse sipariş vermedi.
Bunu size ben ısmarlıyorum.” dedi. “Teşekkür ederim ama bunun bir nedeni olmalı.” de-
dim. Garson “Evet nedeni var. Ben küçüktüm, sizin çocuk tiyatronuza gelmiştim ve siz beni
sahneye çıkartıp bir yarışmada yarıştırmıştınız, sonra da bana kitap hediye etmiştiniz. O
kitabı hâlâ saklıyorum. Bu meyve suyu benden.''

Çok duygulandım. Sadece bir günlük arkadaşım beni unutmamış. İşte tiyatro arkadaş-
lığı böyledir.

Müjdat GEZEN (Ben Çocukken)

147