Page 12 - ATA YAYINCILIK 2. Sınıf Çıtır Çıtır Türkçe Çalışma Kitabım
P. 12
Okuma - Anlama Ad Soyad : ........................................................
KIŞ MEVSİMİ
Çiftçi, sürekli olarak kış mevsiminin habersiz geldiğinden şikayet edip durur-
muş. Yazdan kalan işlerini bitirmeden karların yağıp her şeyin üzerini kapattığını
düşünürmüş. “Ey kara kış! Sen mevsimlerin en kötüsüsün, habersizce gelip işleri-
mi yarım bıraktırıyorsun. Bari geleceğini haber ver.” diye söylenirmiş. Oysa çiftçi
sürekli olarak “Nasıl olsa havalar henüz sıcak.” diyerek işlerini yapmayı hep er-
telermiş. Bir gün çiftçi kış mevsimine kızarken bir ses duyup irkilmiş. “Yeter artık!”
diyormuş ses. “Ben senin her gün kızdığın kış mevsimiyim! Bıktım senin şikayetle-
rinden. Tembelliğin sebebiyle işlerini yetiştiremiyorsun sonra da beni suçluyorsun.
Her sonbahar mevsiminde birkaç haberci yollayıp geleceğim zamanı bildiriyorum.
Ama sen bunları görmüyorsun. Önümüzdeki sonbahar yine habercileri yollayıp
geleceğim zamanı bildireceğim.”
Şaşkınlıkla sağa sola bakan çiftçi donup kalmış. Bir yandan da bu duruma se-
vinmiş. Kış mevsimine artık habersiz yakalanmayacağı için içi rahatmış. Günler gün-
leri kovalamış, ilkbahar bitmiş, yaz gelip geçmiş. Sonbahar gelince çiftçi habercileri
beklemeye başlamış. Ama haberciler bir türlü gelmiyormuş. Bir sabah her tarafın
karla kaplı olduğunu görmüş. “Sen gelmeden önce habercilerin gelecekti. Sözünde
durmayan bir mevsimsin sen!” diye bağırmış. Kış mevsimi “Şimdi beni iyi dinle! Dört
hafta önce karşıdaki dağın zirvesine yağdırdığım kar aslında bir haberciydi. Karlarımı
her gün dağın biraz daha aşağısına gönderiyordum. Dağ, yavaş yavaş beyazlaşır-
ken tedbirini almalıydın. Havayı ise biraz daha soğuttum. Gönderdiğim haberciler,
her seferinde "Bak geliyoruz.” diyorlardı. Çiftçi hiçbir şey diyememiş.
Başını öne eğip “Habercileri nasıl da anlayamamışım.” demiş ve gereken dersi
almış.
(Ev ve Sınıf Etkinlikleri Antolojisi)
11